بسيار خوب و زيبا و البته رشک برانگيز نوشتي. آن روز، روز خاصي بود. دو روز قبلش رسيده بودم و روز قبلش از صبح مشغول کارهاي اداري بودم. روزهاي اولي که آدم مي آيد همه چيز را مقايسه مي کند. اتفاقا کارهاي آن روز من هم جوري بود که همه اش به نوعي اتلاف وقت بود. ولي آن روز صحنه ديگري از شهر نمايان شد. انگار همان خياباني که روز قبل در ترافيکش گير کرده بودي و زشت و کثيف ديده مي شد، اروز زيبا و با صفا شده بود. مثل اين بود که پرده اي از شهر کنار زده شده باشد...

چند پسته لال مانده است

آنها که لب گشودند؛خورده شدند

آنها که لال مانده اند ؛مي شکنند

دندانساز راست مي گفت: